Tijdens de studiedag wordt aandacht besteed aan zowel de maatschappelijke context die aanleiding geeft tot sociaal isolement als ook aan de manier waarop de IPT-therapeut daarmee om kan gaan.
Speciale aandacht is er voor verschillende levensfasen waarin sociale aanpassing en isolement sterker een rol spelen. Vooral tijdens de adolescentie en de ouderdom is het risico op isolement en isolement relatief groter.
Keynote sprekers:
- Prof.dr.Guy Bosmans, hoogleraar universiteit van Leuven, zal vanuit de interactie tussen ouders en kinderen ingaan op interventiemogelijkheden.
- Prof.dr.Theo van Tilburg, hoogleraar sociologie aan de UvA, zal ingaan op de demografische ontwikkelingen en de risico’s op sociaal isolement
- Dr.Nicole Korten, Gz-psycholoog bij GGZ-inGeest, zal ingaan op IPT bij ouderen
Verder zijn er workshops:
- IPT bij ouderen; (Nicole Korsten),
- Indicatiestelling (Michael van den Boogaard)
- Wat noemen we IPT? Adherentie en aanbevelingen voor het zuiver toepassen van IPT (Kosse Jonker).
- Tenslotte zullen we aandacht besteden aan innovaties bij IPT (IPT-blended, IPT bij PTSS, IPT en MBT (mentalisation based psychotherapy).
Wat: IPT Symposiom – Depressie en sociaal isolement
Wanneer: Vrijdag 12 oktober 2018
Waar: Level 11, Stationsplein 51-53, Amsterdam
Klikt u hier om u digitaal aan te melden!
Sprekers:
Prof.dr. Guy Bosmans is hoogleraar aan de Katholieke Universiteit van Leuven. Hij doet onderzoek naar gehechtheid, specifiek gericht op gehechtheid-gerelateerde processen in adolescentie. Guy Bosmans zal vanuit de interactie tussen ouders en kinderen ingaan op interventiemogelijkheden.
Attachment based
ABFT is een interventie gebaseerd op inzichten uit gehechtheidstheorie. Volgens deze theorie lopen kinderen en jongeren veel gevaar om depressieve problemen te ontwikkelen als er veel stress is in hun leven (op school, met vrienden, thuis) en ze het gevoel hebben dat ze daarover niet bij hun ouders (of andere zorgfiguren) terecht kunnen. Die problemen kunnen zo groot en uitzichtloos worden, dat jongeren op den duur gaan denken dat enkel zelfdoding nog een uitweg kan bieden.
Systemisch
Volgens ABFT moeten we op zo’n moment aan de slag gaan met het ganse gezin (daarom heet het een systeemtherapeutisch programma) om jongeren te helpen met vertrouwen hun problemen te delen met hun ouders en om ouders te helpen hun kind of adolescent zo te ondersteunen dat die zich begrepen en gehoord voelt. Hierdoor worden de banden tussen familieleden sterker en krijgt de stress minder kans om een overwicht te krijgen op de jongeren. Centraal bij ABFT staat dan ook de gedachte dat het gezin het medicijn is dat jongeren nodig hebben om weer beter te worden.
https://ppw.kuleuven.be/ogop/abft/watisabft
Prof.fr. Theo van Tilburg is hoogleraar sociologie en sociale gerontologie aan de VU Amsterdam. Zijn onderzoeks-interesse gaat m.n. over de effecten van persoonlijke netwerkkenmerken in relatie tot gezondheidsverlies en welbevinden. In zijn onderzoek kijkt van Tilburg ook naar de invloed van interventies op het gevoel van eenzaamheid.
Dr. Nicole Korten is Gz-psycholoog en momenteel in opleiding tot klinsch neuropsycholoog. Zij heeft veel kennis en ervaring over de relatie tussen stress, depressie en cognitie bij veroudering. Zij is al enige tijd geinteresseerd en actief met in de toepassing van IPT bij stemmingsstoornissen.
Dr. Th. Michael van den Boogaard is specialismeleider stemmingsstoornissen bij de Parnassia Groep en hij is als psychiater werkzaam op de topklinische afdeling unipolaire depressies bij PsyQ in Den Haag. Hij deed wetenschappelijk onderzoek naar de invloed van causale attributies op de herkenning van- en het succesvol verwijzen naar de specialistische GGZ van depressieve patiënten in de eerste lijn, en de effectiviteit van indicatiestellingsprocedures in de specialistische GGZ. Momenteel doet hij onderzoek naar de voorspellers van beloop en de uitkomst bij de behandeling van depressieve patiënten in de GGZ. Daarbij gaat het niet alleen om Treatment Succes maar zeker en vooral om Treatment Failure.
Abstract workshop indicatiestelling
In de workshop zullen bevindingen uit het beschikbare wetenschappelijk onderzoek worden vertaald naar praktische toepassingen. Waarmee kan het succes van een behandeling (in dit geval van IPT) worden verbeterd, en de effectiviteit van de therapeut worden vergroot. Voor welke depressieve patiënten is IPT wel geschikt en voor welke patiënten mogelijk niet. En welke behandelopties moeten dan worden overwogen.
Kosse Jonker, klinisch psycholoog/psychotherapeut is vanaf 1991 bezig met Interpersoonlijke psychotherapie. Samen met Marc Blom deed hij onderzoek naar de effectiviteit van IPT. Daarnaast heeft hij zich veel bezig gehouden met de opleiding en supervisie m.b.t. IPT. Recentelijk heeft hij samen met Michael van den Boogaard een blended (psychotherapie samen met E-health) behandelvorm voor IPT ontwikkeld.
Hij is momenteel werkzaam voor Mentaal Beter en de praktijk LEV.
De praktijk van interpersoonlijke psychotherapie
Hoewel de effectiviteit van interpersoonlijke psychotherapie niet ter discussie staat is het nog niet altijd duidelijk wat wel of niet IPT genoemd kan worden. Toch is het i.v.m. de vergelijkbaarheid en overdraagbaarheid van IPT belangrijk dit meer te benoemen.
In verschillende randomized clinical trials zijn vragenlijsten gebruikt om hier meer zicht op te geven. Deze vragenlijsten proberen zowel de kwaliteit van de toepassing van IPT aan te geven als de onderscheidende aspecten t.o.v. bijv. cognitieve gedragstherapie of ondersteunde gesprekken.
Naar aanleiding van eigen ervaringen in het beoordelen van opnamen van IPT sessies (van gekwalificeerde IPT therapeuten) wordt ingegaan op verschillende kwalitatieve resultaten. Kortom, wat gaat er in het algemeen goed en waar kan het beter.
Wat: IPT Symposiom – Depressie en sociaal isolement
Wanneer: Vrijdag 12 oktober 2018
Waar: Level 11, Stationsplein 51-53, Amsterdam
Klikt u hier om u digitaal aan te melden!